Het is 1973 als in Heemse een nieuw huis verschijnt. Hier vinden ouderen met dementie of lichamelijke beperkingen een veilige plek om te wonen. Het is een aantrekkelijk huis voor mensen die zorg nodig hebben en graag in hun vertrouwde omgeving willen blijven. Het ruim opgezette huis met mooie binnentuinen en een parkachtige omgeving is de eerste decennia erg in trek. De zorg staat goed bekend en familie is nauw betrokken bij het wel en wee van de bewoners. Hoewel veel mensen het huis als laatste woonomgeving zien, heeft Clara Feyoena Heem jarenlang een vertrouwde, warme klank in de regio.
In 2013 verandert deze vertrouwde, warme klank in een zure smaak. De Inspectie voor de Gezondheidszorg komt en stelt Clara Feyoena Heem onder verscherpt toezicht. Ondanks de goede intenties van de medewerkers en de warme contacten met de bewoners, krijgt de zorg een onvoldoende door het falen van de overkoepelende organisatie. Er volgt een grote reorganisatie waarbij veel medewerkers een andere werkplek krijgen. Nieuwe mensen komen binnen. Dan volgen er forse bezuinigingen. Er is pijn, verdriet en frustratie bij medewerkers, bewoners en hun familie. Clara Feyoena Heem krijgt een negatieve naam in de regio.
Het heeft tijd nodig om het vertrouwen te herstellen. Medewerkers, bewoners en hun familieleden gaan met elkaar in gesprek en maken duidelijke afspraken. Langzamerhand ontstaat rust en stabiliteit. De angstcultuur verandert in een sfeer van vertrouwen. Er komt ruimte voor scholing en opleiding van medewerkers. De zorg verbetert en voldoet aan de hoogste kwaliteitsnormen. De oude hiërarchie verdwijnt en zelfsturende teams kennen hun eigen verantwoordelijkheid. Bewoners en familieleden hebben het goed bij Clara Feyoena Heem. De regio aarzelt nog. Eens een slechte naam………
Nu is het tijd voor vernieuwing. De oude gedateerde gebouwen maken plaats voor nieuwbouw. Op deze mooie plek in Heemse ontstaat een hofje met kleinschalige woongroepen waar bewoners samen een huishouding vormen. Waar ze een eigen appartement hebben en een tuin om veilig in te kuieren. Naast de nieuwbouwplannen gebeurt er nog meer. Er komt een expertisecentrum dementie en een eigen leeromgeving. Ook is er ruimte voor mensen waarvoor geen reguliere opvang mogelijk is. Het oude verpleeghuis maakt plaats voor een veilig en warm thuis voor mensen met vergevorderde dementie. De regio merkt de veranderingen op. Langzaam kantelt het beeld.
Het is 2020 en buurtbewoners uit Heemse wandelen in het park rondom het voormalig Clara Feyoena Heem. Hier ontmoeten zij de bewoners van het gezellige hofje. Zij lopen vanuit hun huis naarde binnentuin en het park en hebben maximale bewegingsvrijheid. De een blijft in de buurt van het huis, de ander loopt door de tuin en wroet even in de aarde of plukt wat bloemen. Zij leven hier zoals ze dat thuis ook deden. In hun eigen huis met een herkenbare krans of bloembak bij de voordeur. Met een huiskamer waar ze de geur van stoofpeertjes of groentesoep ruiken en de poes op de vensterbank zien liggen. Iedereen in de buurt weet
dat hier mensen werken waar je je partner of ouders aan kunt toevertrouwen. Waar ze een fijne plek vinden om te wonen en liefdevolle zorg ontvangen.
